El du malbonoj pli malgrandan elektu - II

El du malbonoj pli malgrandan elektu - II

Kio kostas malmulte, kostas plej kare.
D-ro L. L. Zamenhof, Proverbaro Esperanta
Proverbo n-ro 931

(Rakonto de M. Silva)

Parto Dua - Konversacio

-Petro, mia karulo?  Kio venigas vin en mian oficejon?

-Ho, S-ro Ŝtono... mi devas pardonpeti. Sed, mi timas, ke ne bonaj novaĵoj venigas min ĉi tien...

-Kio? Pri kio vi parolas?

-S-ro Ŝtono... kiel vi scias, mia edzino estas graveda.

-Ho, jes, mi scias! Mi tre bone konas Helenan. Kio pri ŝi?

-Nenio pri ŝi, feliĉe, S-ro... sed... nia infano...

-Parolu! Diru tuj! Kio misas?

-Li havas malsanon nomatan bifida spino... 

-Ho... mi bedaŭras... ĉu ĝi estas serioza?

-Seriozega, mi timas... li ne povos stari kaj iri, krom se...

-Ĉu vere? Li ne povos stari kaj iri? Kaj kion ni povas fari pri tio terura okazaĵo?

-Temas pri tre multekosta kirurgio... kiu oni faras nur en fremda lando...

-Ho, ve... kompatinda infano...

-Jes, mia kompatinda filo... S-ro Ŝtono, ĉu mi povus demandi...  ĉu vi povus nin helpi pri la kirurgio? Eble pruntedoni la monon al ni?

-Hmm, mi ne scias, kara Petro... ni vidos... sed, mi ekhavas ideon... ĉu ni povus priparoli pri ĝi morgaŭ?

-Ho, dankon, Sinjoro!!! Ni certe povos priparoli pri tio morgaŭ... venu al mia hejmo por vespermanĝi kune kun mi kaj Helena morgaŭ!

-Mi dankas vin, Petro! Vi vidos ke la kirurgio fareblos, kaj ĝi kostos ja malmulte.